Prinses Iris woont in een koninkrijk waar elke regenboog eindigt in een magische rivier die de kleuren van de wereld voedt. Maar wanneer een boze tovenaar de rivier bevriest, moet Iris een reeks sprookjesachtige opdrachten volbrengen om de kleuren terug te brengen.
Het verhaal
Hoofdstuk 1: De Regenboogprinses
Er was eens een koninkrijk waar kleuren nooit vervaagden en regenbogen elke dag aan de hemel verschenen. Dit prachtige land werd geregeerd door een lieve en moedige prinses genaamd Iris. Ze werd de Regenboogprinses genoemd, want iedere keer dat een regenboog verscheen, volgde de boog haar naar de magische Zilveren Rivier. Deze rivier stroomde door het hele koninkrijk en gaf de kleuren aan de wereld. De bomen waren groener, de bloemen helderder, en zelfs de lucht leek blauwer dankzij de Zilveren Rivier.
Prinses Iris had altijd een bijzondere band gehad met de regenbogen. Als klein meisje rende ze vaak naar de rivier en keek hoe de regenboog in het water leek te smelten, waarbij de kleuren van de regenboog de rivier voedden. Ze wist dat de rivier een magisch geheim had, maar ze wist ook dat ze er voorzichtig mee om moest gaan.
Maar op een dag veranderde alles.
Hoofdstuk 2: De Versteende Rivier
Het was een heldere ochtend toen prinses Iris naar de rivier ging om de nieuwe regenboog te bewonderen. Tot haar schrik ontdekte ze dat de regenboog niet zoals gewoonlijk in het water verdween. De Zilveren Rivier was bevroren. Het water dat ooit helder en kleurrijk was, was nu een grijze, koude steen geworden.
Iris voelde paniek opkomen. Zonder de kleuren van de rivier zou het hele koninkrijk langzaam zijn levendigheid verliezen. De bloemen zouden verwelken, de bomen zouden hun glans verliezen, en zelfs de regenbogen zouden verdwijnen.
Terwijl ze zich afvroeg wat er gebeurd kon zijn, verscheen er een donkere wolk boven haar. Uit de wolk kwam een gure, gemene lach. Het was de boze tovenaar Umbrio, die al lang jaloers was op de schoonheid en vreugde van het koninkrijk.
“Je rivier is nu van mij, prinses!” riep Umbrio. “Zonder de Zilveren Rivier zullen de kleuren verdwijnen, en jouw koninkrijk zal in grijze schaduwen gehuld worden!”
Prinses Iris wist dat ze iets moest doen om de rivier te redden en de kleuren terug te brengen. Ze kon niet toestaan dat Umbrio haar geliefde koninkrijk vernietigde.
Hoofdstuk 3: De Eerste Opdracht
Iris besloot de hulp van de oude wijze vrouw, Aurora, in te roepen. Aurora woonde diep in het bos en stond bekend om haar kennis van magie en legenden. Toen Iris haar probleem uitlegde, glimlachte Aurora zachtjes en zei: “Umbrio heeft de rivier betoverd, maar zijn magie is niet onbreekbaar. Er is een manier om de betovering te verbreken, maar je moet drie sprookjesachtige opdrachten volbrengen. Alleen dan zal de rivier weer stromen en de kleuren terugbrengen.”
Prinses Iris knikte dapper. Ze zou alles doen voor haar koninkrijk.
De eerste opdracht bracht haar naar de top van de Glazen Berg, een plaats waar nooit iemand eerder had durven komen. Op de top van deze berg groeide de Zonnebloem, een bloem zo stralend geel dat het de kracht had om zelfs de donkerste magie te breken.
Iris begon aan haar tocht naar de berg. De weg was steil en gevaarlijk, maar met elke stap herinnerde ze zich waarom ze dit deed: voor de kleuren, voor de regenbogen, voor haar volk. Na uren klimmen, bereikte ze eindelijk de top en zag de Zonnebloem schitteren in het zonlicht. Ze plukte de bloem voorzichtig en voelde onmiddellijk de warme, magische energie die ervan uitging.
Hoofdstuk 4: De Tweede Opdracht
Met de Zonnebloem in haar handen keerde prinses Iris terug naar Aurora, die haar feliciteerde. “Nu ben je klaar voor de tweede opdracht,” zei Aurora. “Je moet naar het Droommeer reizen en de Blauwe Maanvissen vangen. Hun vinnen zijn gemaakt van het puurste blauw en zullen de rivier weer helder maken.”
Iris vertrok naar het Droommeer, een betoverde plek die enkel ’s nachts zichtbaar was. Toen ze aankwam, was het meer zo stil dat het leek alsof de tijd zelf stil stond. Ze zag de Blauwe Maanvissen onder het oppervlak zwemmen, hun vinnen glinsterend als sterren in de nacht.
Maar het vangen van de vissen was geen gemakkelijke taak. De vissen waren snel en behendig, en elke keer dat Iris dichtbij kwam, glipten ze weg. Ze herinnerde zich wat haar grootmoeder haar ooit had geleerd: geduld is de sleutel. Ze wachtte rustig aan de oever, en uiteindelijk kwamen de vissen naar haar toe, aangetrokken door de magie van de Zonnebloem. Met een zachte beweging ving ze er drie en hield hun prachtige blauwe vinnen omhoog.
Hoofdstuk 5: De Derde Opdracht
Toen Iris met de Blauwe Maanvissen terugkeerde naar Aurora, glimlachte de wijze vrouw tevreden. “Nog één opdracht te gaan, prinses. Je moet naar het Woud van de Regenboogveren en daar de Witte Feniks vinden. Zijn veren hebben alle kleuren van de regenboog in zich en zullen de rivier haar volledige kracht teruggeven.”
Het Woud van de Regenboogveren was een magische plek, vol vreemde geluiden en kleurrijke vogels. Prinses Iris dwaalde door het woud, zoekend naar de mythische Witte Feniks. Maar de Feniks was schuw en moeilijk te vinden.
Iris herinnerde zich dat ze altijd het beste moest vertrouwen op haar hart. Ze sloot haar ogen en volgde haar instinct. Plots hoorde ze een zacht gefladder boven haar. Toen ze omhoog keek, zag ze de Witte Feniks, met zijn glanzende, regenboogkleurige veren, in de lucht zweven.
Met een zachte roep landde de Feniks naast haar en plukte een van zijn veren, die hij aan haar gaf. Iris bedankte de prachtige vogel en haastte zich terug naar het kasteel.
Hoofdstuk 6: De Rivier Ontdooid
Met de Zonnebloem, de Blauwe Maanvissen en de regenboogveer keerde prinses Iris terug naar de Zilveren Rivier. Ze plaatste de Zonnebloem aan de rand van de rivier, liet de Blauwe Maanvissen los in het water en legde de regenboogveer voorzichtig op het bevroren oppervlak.
Op dat moment begon het ijs te smelten. De kleuren keerden langzaam terug, en het water begon weer te stromen. De regenbogen verschenen opnieuw aan de hemel en het hele koninkrijk werd opnieuw gevuld met levendige kleuren.
Prinses Iris zuchtte van opluchting. Ze had het gedaan! De Zilveren Rivier stroomde weer, en het koninkrijk was gered van Umbrio’s vloek.
Umbrio, die dit allemaal vanuit zijn schuilplaats had gezien, vluchtte weg, verslagen door de moed van de jonge prinses.
Hoofdstuk 7: Een Regenboog voor Altijd
Sinds die dag stroomde de Zilveren Rivier helderder dan ooit tevoren, en de regenbogen werden nog mooier. Prinses Iris werd geprezen als de heldin van het koninkrijk, en iedereen herinnerde zich het verhaal van de dappere prinses die hun kleuren had gered.
Maar voor Iris was het grootste geschenk de wetenschap dat ze altijd de kracht van de regenboog bij zich zou dragen – en de liefde voor haar volk, dat ze altijd zou beschermen.
