Elke avond bezoekt een elfje genaamd Sterrenstof de dromen van kinderen om ze te beschermen tegen nachtmerries. Maar op een nacht komt Sterrenstof zelf vast te zitten in een droomwereld vol monsters. Met hulp van een dapper kind moet het elfje de weg naar huis vinden.
Het verhaal
Er was eens een klein elfje genaamd Sterrenstof. Haar vleugels glinsterden als de sterren aan de nachtelijke hemel, en haar taak was net zo bijzonder als ze zelf was. Elke avond vloog Sterrenstof door de dromen van kinderen om ze te beschermen tegen nachtmerries. Wanneer een droom donker en eng dreigde te worden, sprenkelde ze haar magische sterrenstof over de droomwereld, waardoor de nachtmerries verdwenen en de kinderen weer vredig konden slapen.
Sterrenstof hield van haar werk. Het was haar grootste vreugde om te zien hoe kinderen glimlachten in hun slaap en dromerig door fantastische werelden reisden. Maar op een avond gebeurde er iets wat zelfs Sterrenstof niet had verwacht.
De Nacht van de Grote Donkere Droom
Het was een heldere avond toen Sterrenstof door de lucht vloog, op zoek naar kinderen die haar hulp nodig hadden. Plotseling zag ze een donkere wolk boven een huis hangen. Dit was geen gewone nachtmerrie. De wolk draaide en kolkte, en leek vol met de meest angstaanjagende wezens die ze ooit had gezien.
“Dit is vreemd,” mompelde Sterrenstof in zichzelf. “Ik moet snel handelen voordat het kind te bang wordt.”
Ze dook naar beneden en vloog het huis binnen, direct de droomwereld van het kind in. Maar zodra ze door de wolk heen vloog, voelde ze een rilling langs haar vleugels gaan. De lucht in de droomwereld was zwaar en donker, en de grond leek op een sombere, mistige vallei. Om haar heen bewogen schaduwen, en ze hoorde het gegrom van monsters in de verte.
Sterrenstof pakte haar sterrenstof tevoorschijn en probeerde de nachtelijke lucht te vullen met haar sprankelende magie. Maar tot haar schrik gebeurde er niets. De sterrenstof gleed uit haar handen en verdween in de lucht, zonder ook maar een straaltje licht achter te laten.
“Oh nee,” fluisterde Sterrenstof, haar stem trillend van angst. “Mijn magie werkt hier niet.”
Een Dapper Kind
Terwijl ze wanhopig rondvloog, op zoek naar een uitweg, hoorde ze plotseling een stem.
“Wie ben jij?” klonk het zachtjes.
Sterrenstof draaide zich snel om en zag een jongen staan, gehuld in een warme pyjama, met een nieuwsgierige blik in zijn ogen. Het was het kind wiens droom ze binnen was gegaan.
“Ik ben Sterrenstof,” zei het elfje haastig. “Ik ben hier om je te beschermen tegen nachtmerries, maar… mijn magie werkt niet meer!”
De jongen, die Tom heette, keek verbaasd naar het elfje. “Ben jij echt?” vroeg hij. “Ik dacht dat je alleen in verhalen bestond.”
“Ik ben echt, en ik moet snel terug naar mijn wereld, anders kom ik vast te zitten in deze droom vol monsters!” Sterrenstof vloog zenuwachtig om Tom heen. “Zonder mijn sterrenstof kunnen de nachtmerries deze wereld overnemen.”
Tom voelde medelijden met het kleine elfje. Hoewel hij zelf bang was, wist hij dat hij iets moest doen. “Misschien kan ik je helpen,” stelde hij voor. “Dit is mijn droom, toch? Misschien als we samenwerken, kunnen we de nachtmerries verslaan.”
Sterrenstof keek hem aan, verbaasd door zijn moed. “Denk je dat je dat kunt?”
Tom knikte vastberaden. “We moeten het in ieder geval proberen.”
De Reis door de Droomwereld
Samen gingen Tom en Sterrenstof op pad door de donkere droomwereld. Overal om hen heen bewogen schaduwen, en vreemde geluiden vulden de lucht. Ze kwamen bij een donkere rivier die kronkelde als een slang, en de lucht werd kouder naarmate ze verder gingen. De monsters in de verte werden steeds duidelijker zichtbaar: grote, angstaanjagende figuren met gloeiende ogen en scherpe tanden.
“Wat nu?” vroeg Tom, terwijl hij zijn ogen strak op de monsters hield.
Sterrenstof dacht na. “De nachtmerries worden altijd sterker als je bang bent. We moeten proberen ze niet te vrezen. Misschien kunnen we ze op die manier verslaan.”
Tom haalde diep adem en probeerde zijn angst te bedwingen, maar het was moeilijk. Hij voelde zijn knieën trillen, en zijn hart klopte in zijn keel. De monsters kwamen steeds dichterbij, hun gegrom klonk luid in zijn oren.
Plotseling hoorde hij Sterrenstof fluisteren: “Onthoud, dit is jouw droom. Jij hebt hier ook kracht.”
Tom keek naar Sterrenstof en besefte dat ze gelijk had. Hij was hier de dromer, en hoewel het eng was, had hij de controle. Hij kneep zijn ogen dicht, probeerde zijn angst los te laten, en stelde zich voor hoe de nachtmerries verdwenen.
Langzaam maar zeker begon er iets te veranderen. De schaduwen die om hen heen bewogen, werden vager. De monsters stopten met hun gegrom en trokken zich terug. De lucht klaarde op, en de duisternis leek minder dreigend.
Sterrenstof keek verrast. “Het werkt! Tom, je doet het!”
Met nieuwe moed opende Tom zijn ogen. Hij voelde zich sterker, niet langer bang. Samen met Sterrenstof vervolgde hij zijn weg door de droomwereld, terwijl de nachtmerries steeds verder achter hen verdwenen.
De Terugkeer naar Huis
Na een lange tocht bereikten Tom en Sterrenstof eindelijk het einde van de droomwereld. Voor hen stond een poort gemaakt van licht, die helder straalde in het donker. Dit was de doorgang terug naar de echte wereld.
“Daar is het,” zei Sterrenstof opgelucht. “De poort naar mijn wereld.”
Tom glimlachte. “We hebben het gehaald!”
Sterrenstof keek hem dankbaar aan. “Dankzij jou, Tom. Zonder jouw moed en vertrouwen hadden we dit nooit gekund.”
Voordat ze afscheid namen, sprenkelde Sterrenstof wat van haar sterrenstof over Tom, ondanks dat haar magie in deze droomwereld niet had gewerkt. “Dit is om je te beschermen in al je dromen. Je hebt laten zien dat je dapper en sterk bent, Tom. Vergeet nooit dat je zelfs in je dromen de baas bent.”
Tom voelde de sterrenstof glinsteren op zijn huid. “Dank je, Sterrenstof. En jij bedankt voor alles.”
Met die woorden vloog het elfje door de poort van licht en verdween terug naar haar eigen wereld. Tom bleef achter, terwijl de droomwereld langzaam vervaagde en zijn slaapkamer weer in zicht kwam. Hij wist dat hij vanaf nu nooit meer bang hoefde te zijn voor nachtmerries.
Een Vredige Nacht
Die nacht sliep Tom rustig, met een glimlach op zijn gezicht. En hoog in de sterrenhemel, tussen de glinsterende sterren, vloog Sterrenstof verder, klaar om andere kinderen te beschermen met de wetenschap dat zelfs in de donkerste dromen altijd een sprankje moed te vinden is.
