In het midden van een oud bos staat een boom die één wens per jaar kan vervullen. Maar dit jaar besluit de boom geen wens te vervullen, omdat er te veel hebzuchtige mensen zijn geweest. Een groep kinderen moet de boom overtuigen dat er nog steeds zuiverheid en goedheid in de wereld bestaan.
Het verhaal
Hoofdstuk 1: De Legende van de Wensboom
In een oud bos, ver van de dorpen en steden, stond een bijzondere boom. Deze boom was anders dan alle andere bomen. Elk jaar, op de dag van de eerste volle maan van de lente, kon de Wensboom één wens vervullen. De wens moest echter afkomstig zijn van iemand met een zuiver hart. Alleen eerlijke, onzelfzuchtige wensen werden door de boom vervuld.
Generaties lang kwamen mensen uit de omliggende dorpen naar de Wensboom om hun diepste verlangens te uiten. Maar naarmate de tijd verstreek, werden de mensen steeds hebzuchtiger. De ene wilde rijkdom, de andere roem, en weer een ander verlangde naar macht. De Wensboom luisterde geduldig naar al deze wensen, maar voelde zich steeds verdrietiger.
Dit jaar, toen de lente aanbrak, verspreidde er zich droevig nieuws door de dorpen: de Wensboom had besloten geen wensen meer te vervullen. De mensen waren teleurgesteld en sommigen waren zelfs boos. Maar diep in het bos stond de Wensboom stil en droefgeestig, want hij geloofde niet langer dat er nog zuivere harten bestonden.
Hoofdstuk 2: De Missie van Emma, Lars en Mila
In een klein dorp dicht bij het bos woonden drie vrienden: Emma, Lars en Mila. Toen ze het nieuws hoorden dat de Wensboom geen wensen meer vervulde, waren ze verbaasd en verdrietig. “Hoe kan de Wensboom stoppen met het vervullen van wensen?” vroeg Emma.
“Misschien gelooft de boom niet meer dat er nog goede mensen bestaan,” zei Lars bedachtzaam. “Wat als wij laten zien dat er nog wel goedheid is?”
Mila knikte vastberaden. “Laten we naar de Wensboom gaan en hem overtuigen dat er nog zuiverheid in de wereld is.”
En zo besloten de drie kinderen om op pad te gaan, diep het mysterieuze bos in. Ze wisten dat de reis niet gemakkelijk zou zijn, maar ze waren vastberaden om de Wensboom te laten zien dat niet alle mensen hebzuchtig waren.
Hoofdstuk 3: Het Pad door het Bos
Vroeg in de ochtend vertrokken Emma, Lars en Mila, gewapend met rugzakken vol brood en fruit. Het bos was donker en mysterieus, en naarmate ze dieper gingen, leek het alsof de bomen fluisterden. De bladeren ritselden zachtjes en soms hoorden ze een vreemd geritsel, alsof het bos hen in de gaten hield.
Na een tijdje kwamen ze bij een brede, snelstromende rivier. De stroming was te sterk om erdoorheen te waden. “Hoe komen we aan de overkant?” vroeg Emma.
Terwijl ze nadachten, verscheen er plotseling een oude schildpad op de oever. Hij keek de kinderen vriendelijk aan. “Jullie willen naar de Wensboom, nietwaar?” vroeg hij.
De kinderen knikten. “Kun je ons helpen om de rivier over te steken?” vroeg Mila beleefd.
De schildpad keek hen doordringend aan. “Alleen als jullie bereid zijn om iets van jullie eten te delen met de dieren van het bos. Wij hebben het hier niet altijd makkelijk.”
Zonder te aarzelen deelden de kinderen hun brood en fruit met de schildpad en enkele vogels die om hen heen fladderden. De schildpad, tevreden, zwom met elk kind één voor één naar de overkant.
Hoofdstuk 4: De Steile Heuvel
Na de rivier te hebben overgestoken, vervolgden de kinderen hun reis. Ze kwamen bij een steile heuvel vol rotsen. Het pad was glad en gevaarlijk, en ze wisten niet hoe ze naar boven moesten klimmen.
Terwijl ze om zich heen keken, verscheen er een kleine vos. “Jullie willen de heuvel op, maar het pad is gevaarlijk,” zei hij. “Maar als jullie mij helpen, zal ik jullie de veilige route tonen.”
De kinderen knikten meteen. “Wat kunnen we doen om te helpen?” vroeg Lars.
“Mijn jongen zitten vast in een doornstruik, en ik kan ze niet bevrijden,” zei de vos. De kinderen volgden de vos naar de struik en werkten voorzichtig om de jonge vosjes te bevrijden zonder zichzelf te verwonden.
De vos was hen dankbaar en liet hen een geheime route zien die hen veilig en snel naar de top van de heuvel leidde. “Bedankt voor jullie hulp,” zei de vos voordat hij verdween met zijn jongen.
Hoofdstuk 5: De Wensboom Ontwaakt
Eindelijk bereikten Emma, Lars en Mila de Wensboom. Hij stond daar, majestueus en stil, met takken die hoog boven hun hoofden reikten. De bladeren glinsterden in het maanlicht, maar er hing een trieste sfeer om de boom heen.
De kinderen liepen voorzichtig naar de boom toe. “Wensboom,” begon Emma zachtjes, “we zijn hier niet om iets voor onszelf te vragen. We willen je laten zien dat er nog steeds goedheid in de wereld is.”
“We hebben de dieren van het bos geholpen en vriendelijkheid getoond,” voegde Lars eraan toe. “We willen dat je weet dat niet iedereen hebzuchtig is.”
De boom bleef stil, maar zijn bladeren begonnen zachtjes te ritselen in de wind. Een diepe, kalme stem weerklonk vanuit de stam van de boom. “Jullie hebben bewezen dat er nog goedheid in de wereld is,” zei de Wensboom. “Jullie zuivere harten hebben me laten zien dat het de moeite waard is om te blijven bestaan.”
De boom boog zijn takken naar hen toe en sprak: “Jullie mogen één wens doen. Maar onthoud, het moet een wens zijn die de wereld een beetje mooier maakt.”
De kinderen keken elkaar aan. Ze wisten dat dit hun kans was om een verschil te maken. “We wensen dat iedereen in de wereld meer vriendelijkheid toont, net zoals wij vandaag in het bos hebben gedaan,” zei Mila.
De bladeren van de boom glinsterden fel, en de lucht vulde zich met een zachte, magische gloed. “Jullie wens is vervuld,” zei de Wensboom tevreden.
Hoofdstuk 6: Een Wereld Vol Vriendelijkheid
Vanaf die dag merkte iedereen dat er meer vriendelijkheid in de wereld leek te zijn. Mensen hielpen elkaar vaker en luisterden beter naar elkaars problemen. De dorpen werden hechter, en de wereld voelde lichter en vreugdevoller aan.
Emma, Lars en Mila keerden terug naar hun dorp met een warm gevoel in hun hart. Ze wisten dat ze niet alleen de Wensboom hadden geholpen, maar ook de wereld een beetje beter hadden gemaakt.
En elk jaar, wanneer de volle maan van de lente aan de hemel stond, vertelde de Wensboom het verhaal van de drie kinderen die de wereld veranderden met hun zuivere harten.
