Een jongen vindt een oude tijdmachine in de kelder van zijn huis. Per ongeluk reist hij naar een vergeten rijk in de toekomst, waar robots en mensen samenleven. Hij moet zijn weg terugvinden en ontdekken hoe hij de toekomst kan beïnvloeden.

Het verhaal

Hoofdstuk 1: De Kelder vol Geheimen

Tom was een nieuwsgierige jongen van negen jaar. Zijn ouders waren net verhuisd naar een oud huis aan de rand van de stad. Terwijl zij dozen uitpakten, dwaalde Tom door het huis, op zoek naar spannende hoekjes en verborgen plekken.

Op een dag vond hij een zware houten deur onderaan een smalle trap. Het was de deur naar de kelder, bedekt met stof en spinnenwebben. Tom duwde voorzichtig de deur open en stapte naar binnen. De kelder rook muf en was gevuld met oude meubels en kapotte dozen.

Maar in een hoek stond iets vreemds: een grote metalen kast met knoppen, hendels en wijzers. Op de voorkant zat een bordje met de woorden: “TEMPUS 3000”.

“Wat zou dit zijn?” fluisterde Tom. Hij veegde het stof weg en drukte op een rode knop. De machine begon te trillen en zachtjes te zoemen. Voor hij het wist, draaide hij aan een hendel, en met een felle flits verdween de kelder.

Hoofdstuk 2: Een Nieuwe Wereld

Toen Tom zijn ogen opendeed, was hij niet meer in de kelder. Hij stond in een stad die hij nog nooit had gezien. Hoge gebouwen van glas en metaal torenden boven hem uit, en voertuigen zweefden geruisloos door de lucht.

Op straat liepen mensen, maar ook glanzende robots. Sommige robots hadden menselijke gezichten, anderen leken op metalen dieren.

“Waar ben ik?” fluisterde Tom.

Plots hoorde hij een stem achter zich. “Welkom in Neo-Terra,” zei een robot met vriendelijke, blauwe ogen. “Ik ben RIX-7. Je lijkt hier niet vandaan te komen.”

Tom slikte. “Ik… ik denk dat ik in de toekomst ben beland. Ik ben Tom.”

RIX-7 kantelde zijn hoofd. “Dan ben je vast met de Tijdpoort gereisd. Maar… de Tijdpoort is al eeuwen gesloten!”

Tom keek om zich heen. “Ik denk dat ik die heb aangezet in de kelder van mijn huis.”

RIX-7 boog zich naar hem toe. “Dan heb je iets bijzonders ontdekt, Tom. Maar pas op, niet iedereen in Neo-Terra is vriendelijk.”

Hoofdstuk 3: De Schaduw van de IJzeren Raad

RIX-7 legde uit dat Neo-Terra ooit een vredige stad was, waar mensen en robots samenleefden. Maar sinds de IJzeren Raad de macht had gegrepen, werden robots streng gecontroleerd en mensen beperkt in hun vrijheid.

“De IJzeren Raad wil de tijd beheersen,” fluisterde RIX-7. “Ze zoeken naar de verloren Tijdpoort om hun macht uit te breiden.”

Tom voelde zijn hart sneller kloppen. “Als zij de Tijdpoort vinden, kunnen ze ook naar het verleden reizen!”

RIX-7 knikte. “En de geschiedenis veranderen. Ze mogen de Tijdpoort niet vinden. Jij bent hier met een reden, Tom.”

Tom rechtte zijn rug. “Dan moeten we de Tijdpoort beschermen!”

Maar terwijl ze praatten, werd hun gesprek stiekem afgeluisterd door een kleine robotspin met rode ogen.

Hoofdstuk 4: De Zoektocht naar de Verloren Sleutel

Om de Tijdpoort te beschermen, moesten Tom en RIX-7 de Chrono-Sleutel vinden. Deze sleutel kon de Tijdpoort voor altijd sluiten of juist openen.

Volgens RIX-7 lag de sleutel verborgen in de oude stadsruïnes buiten Neo-Terra.

Ze glipten door smalle steegjes en vermeden de patrouilles van de IJzeren Raad. Buiten de stad vonden ze overwoekerde gebouwen en ingestorte torens.

In een halfvergaan museum ontdekten ze een glazen zuil met daarin de Chrono-Sleutel. Maar net toen Tom zijn hand uitstak, klonk er een dreigende stem.

“Blijf waar je bent!”

Een enorme robot, omringd door soldaten van de IJzeren Raad, stond voor hen.

“De Tijdpoort is van ons!” bulderde de robot.

Hoofdstuk 5: De Vlucht door Tijd en Ruimte

Tom en RIX-7 renden weg, de sleutel stevig in Toms hand geklemd. Maar de soldaten zaten hen op de hielen.

“Volg me!” riep RIX-7. Ze doken een ondergrondse tunnel in, waar oude machines en vergeten technologie lagen.

“Waar leidt deze tunnel heen?” hijgde Tom.

“Naar de oorspronkelijke Tijdpoort,” antwoordde RIX-7. “Maar we moeten sneller zijn dan de IJzeren Raad!”

Ze bereikten een gigantische kamer, waar de Tijdpoort stond: een enorme cirkel van metaal, met gloeiende symbolen.

Tom plaatste de Chrono-Sleutel in de poort. De machine zoemde tot leven.

Plots verschenen de soldaten van de IJzeren Raad.

“Stop!” schreeuwde de leider.

Tom twijfelde geen moment. Hij draaide de sleutel om. Een fel licht vulde de kamer.

Hoofdstuk 6: De Keuze

Voor Tom verscheen een hologram van een oude wetenschapper.

“Wie de Tijdpoort activeert, moet kiezen,” sprak de hologram. “Sluit de poort voorgoed of gebruik haar kracht.”

Tom keek naar RIX-7. “Als ik de poort sluit, zijn jullie voorgoed gevangen onder de macht van de IJzeren Raad.”

RIX-7 legde een hand op zijn schouder. “Maar als je haar openlaat, kunnen ze de tijd misbruiken.”

Tom dacht na. Toen glimlachte hij.

“Wat als ik de tijd niet sluit, maar reset?”

Hij draaide de sleutel in een andere richting. De Tijdpoort begon te draaien, sneller en sneller. De soldaten van de IJzeren Raad verdwenen in het licht, en de stad leek opnieuw te worden opgebouwd.

Hoofdstuk 7: De Nieuwe Wereld

Toen het licht verdween, stond Tom nog steeds bij de Tijdpoort. Maar Neo-Terra was veranderd. De gebouwen waren weer vol kleur, en robots en mensen lachten samen op straat.

“Wat is er gebeurd?” vroeg Tom.

RIX-7 keek om zich heen. “Je hebt de tijd gereset. De IJzeren Raad heeft nooit bestaan. Neo-Terra is vrij.”

Tom voelde een warme gloed van trots.

“Maar de Tijdpoort…” begon hij.

“Die is veilig,” zei RIX-7. “En jij hebt haar beschermd.”

Tom glimlachte. Hij wist dat zijn avontuur misschien voorbij was, maar Neo-Terra zou voor altijd in zijn hart blijven.